Celtic.
Statek został zwodowany na początku 1901 roku i nazwany Celtic. Nazwa była już raz użyta, na statku, na którym jako młodszy oficer, w 1887 roku służył Edward Smith. Celtic był pierwszym ze statków „wielkiej czwórki” oraz był pierwszym w historii statkiem, którego całkowita masa przekraczał 20 000 ton.
Celtic został zaprojektowany i zbudowany z myślą, oby obsługiwać pasażerów na regularnych trasach z Liverpoolu do Nowego Jorku. Celtic został stworzony dla bogatych podróżnych. Dlatego tez nie mogło zabraknąć na pokładzie wykwintnych jadalni oraz kawiarni, a tym bardziej orkiestry pokładowej, która grała dla pierwszej klasy. Dla pozostałych dwóch klas, zostały stworzone specjalne pokoje dla dzieci, które mogły zjeść w nich swoje posiłki i pobawić się, aby ich rodzice mogli udać się spokojnie na wyższe pokłady aby w tym czasie spokojnie zjeść posiłek lub się zabawić.
Tragedia Titanica, wywarła na Celticu dodatkowe normy bezpieczeństwa. Nie były to „typowe” normy jakie stosowano np. na Olympicu – czyli dodatkowa ilość szalup. Na tym statku postanowiono wzmocnić odbiornik radiowy, dzięki któremu w razie jakiegoś wypadku, można by było się komunikować na dalekie odległości jak to robiono na pokładzie Titanica. Kadłub statku wzmocniono dodatkowym poszyciem, a ponieważ na Celticu nie zastosowano wodoszczelnych grodzi, obowiązkiem każdego palacza było nauczenie się całego planu statku, aby jak najszybciej wydostać się na pokład łodziowy w razie niebezpieczeństwa. Podobne szkolenie miało miejsce u oficerów. Przed każdym rejsem odbywała się próba wodowania szalup.
Celtic pływał tak przez kolejne dwa lata, aż do wybuchu pierwszej wojny światowej. Mianowicie w 1914 roku został krążownikiem wojskowym, co bardzo zdziwiło i zaniepokoiło armatora, gdyż przeważnie statki pasażerskie, bez względu na dane techniczne, były przerabiane na okręty szpitalne lub pomagały przewozić żołnierzy. Takim typem statku stał się dopiero w dwa lata później, czyli w 1916 roku.
Celtic podczas wojny wielokrotnie „uchodził z życiem”. W 1917 roku na morzu, natrafił na podwodną minę, ale szczęśliwie dla niego udało się załatać wyrwę w burcie statku. W rok później został zaatakowany przez łódź podwodną, ale torpeda nie trafiła w kadłub.
Po wojnie powrócił do swoich dawnych czynności i obsługiwał pasażerów na trasie Liverpool – Nowy Jork. Niestety, zainteresowanie ludzi podróżowaniem statkami po wojnie zmalało do tego stopnia, że White Star Line, postanowiło, że Celtic będzie obsługiwał również kursy wycieczkowe. Niestety, plan ten nie odniósł oczekiwanych rezultatów i właśnie dlatego, ostatecznie w 1933 roku Celtic został zdemontowany w Cobn.
Źródło: http://www.greatships.net/celtic2.html