W. Murdoch
William McMaster Murdoch (ur. 28 lutego 1873 r., zm. 15 kwietnia 1912 r.) - pierwszy oficer na RMS Titanic.
W 1887 r. William ukończył szkołę średnią i rozpoczął praktykę marynarską na statku Charles Cosworth należącym do armatora Wlliam Joyce & Coy. W 1891 r. zdobył tytuł drugiego oficera. W 1899 r., został mianowany porucznikiem Royal Naval Reserve. W 1900 r. rozpoczął pracę dla White Star Line na statkach Medic i Runic, a w 1903 r. podjął pracę, jako drugi oficer, na Arabicu pływającym na prestiżowej linii z Liverpoolu do Nowego Jorku, wiodącej przez niebezpieczne wody północnego Atlantyku (tej samej na której zatonął Titanic). Podczas jednego z rejsów, zmieniając rozkazy pierwszego oficera, zapobiegł zderzeniu Arabica z żaglowcem. Od 1904 r. pełnił funkcję drugiego oficera na największych statkach White Star Line.
W 1907 r. poślubił Adę Florence Banks, którą poznał w 1903 r. na pokładzie Medica.
W maju 1911 r. Murdoch zaciągnął się, w randze pierwszego oficera, na RMS Olympic, którym dowodził kapitan Edward Smith, a następnie został przeniesiony na RMS Titanic.
Na pokład Titanica wsiadł w Belfaście. Pierwotnie miał być oficerem głównym, ale kapitan Smith wyznaczył na to stanowisko Henrego Wildea co spowodowało, że Murdoch został automatycznie zdegradowany do stopnia pierwszego oficera.
W momencie kolizji Titanica z górą lodową, 14 kwietnia 1912 r., pełnił służbę na mostku kapitańskim. Po odebraniu meldunku o górze lodowej na kursie statku wydał rozkaz który miała na celu ominąć przeszkodę. Mimo tego, nie udało się uniknąć kolizji. Był odpowiedzialny za ewakuację pasażerów na prawej burcie statku. Utrzymuje się, że uratował więcej ludzi niż prowadzący ewakuację na lewej burcie drugi oficer Lightoller, gdyż inaczej zinterpretował rozkaz kapitana. Przyczyniło się to też do sprawniejszej ewakuacji pasażerów.
Ostatni raz widziany na pokładzie przy próbie opuszczenia na wodę składanej szalupy ratunkowej. Jego ciało nie zostało odnalezione.